Autor : Eugeniusz Winiecki
Uporczywy stres oksydacyjny jest jedną z głównych przyczyn większości chorób związanych ze stylem życia, raka i procesu starzenia. Ostry stres oksydacyjny bezpośrednio powoduje poważne uszkodzenia tkanek. Pomimo klinicznego znaczenia uszkodzeń oksydacyjnych, przeciwutleniacze w suplementach mają ograniczony sukces terapeutyczny. Wiemy, że wodór cząsteczkowy (Wodór molekularny) ma potencjał jako „nowy” przeciwutleniacz w zastosowaniach profilaktycznych i terapeutycznych oraz promocji zdrowia. Wodór molekularny ma wiele zalet jako potencjalny przeciwutleniacz: wodór molekularny szybko dyfunduje do tkanek i komórek i jest na tyle łagodny, aby nie zakłócać metabolicznych reakcji redoks ani nie wpływać na reaktywne formy tlenu (ROS), które działają w sygnalizacji komórkowej, dlatego nie ma negatywnych skutków spożywania wodoru molekularnego. Istnieje kilka sposobów na aplikację wodoru molekularnego, w tym wdychanie gazowego wodoru, picie wody z rozpuszczonym wodorem molekularnym (woda wodorowa), kąpiel wodorowa, wstrzykiwanie soli fizjologicznej z rozpuszczonym wodorem molekularnym (soli wodorowej), wkraplanie roztworu soli wodorowej do oka i zwiększanie produkcji endogennej H2 przez bakterie. Ponadto wodór molekularny wykazuje nie tylko działanie przeciw stresowi oksydacyjnemu, ale także różne działania przeciwzapalne i przeciwalergiczne. Wodór molekularny reguluje ekspresję różnych genów i fosforylację białek, chociaż mechanizmy molekularne leżące u podstaw wyraźnych efektów bardzo małych ilości wodoru molekularnego pozostają nieuchwytne.
Ostre uszkodzenie płuc (ALI) jest nadal główną przyczyną zachorowalności i śmiertelności u pacjentów w stanie krytycznym. Ostatnio badania wykazały, że leczenie gazem wodorowym (H 2 ) może złagodzić uszkodzenie płuc wywołane przez sepsę, SarsCov-2, wentylację, hiperoksję i niedokrwienie-reperfuzję. Jednak mechanizmy molekularne, dzięki którym H 2 łagodzi uszkodzenie płuc, pozostają nadal niejasne.
Ostatnio jest powszechnie przyjęte, że gazowy wodór (H 2 ) lub bogata w wodór solanka (HS) wywiera skuteczną rolę terapeutyczną w przypadku wielu chorób, w tym udar, uszkodzenie niedokrwienno-reperfuzyjne, przeszczepów narządów, posocznicy, zespołu niewydolności narządu, cukrzycy typu 2 , miażdżyca, choroby neurodegeneracyjne, toksyczność tlenowa poprzez zmniejszenie stresu oksydacyjnego, stanów zapalnych i apoptozy . Co więcej, ostatnie badania wykazały, że wdychanie wodoru molekularnego znacznie zwiększa przeżywalność i zmniejszenia stężenia septycznego płuca myszy w sposób zależny od czasu. Ponadto korzystne działanie H 2 w leczeniu sepsy było związane z obniżonym poziomem stresu oksydacyjnego i zapalnych cytokin w surowicy i tkankach . Pewne doniesienia wykazują, że zastosowanie wodoru molekularnego w leczeniu może poprawić hiperoksję lub brak konieczności podłączenia do respiratora przez zmniejszenie stanu zapalnego płuc i zwiększenie saturacji.
Wodór molekularny wykazuje silne działanie ograniczające nefrotosyczność. Cisplatyna jest szeroko stosowanym lekiem przeciwnowotworowym w leczeniu szerokiej gamy nowotworów; jednak jego zastosowanie jest ograniczone przez nefrotoksyczność, na którą wpływa stres oksydacyjny. Wodór molekularny skutecznie łagodzi skutki uboczne cisplatyny poprzez redukcję stresu oksydacyjnego.
